توضیحات بیشتر درباره حقیقت نعیمی که بزرگتر از بهشت نعیم است-نعیم اعظم- و پاسخ به پرسشگران
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين
گوش کن جناب! اگر به شما بگویند نام یکی از انصار مکرم "عبدالحلیم" است؛ چون نامش عبدالحلیم است پس عبد خداوند نیست؟ یا می‌خواهی انکار کنی که اسم حلیم یکی از اسامی حسنی خداوند است؟ پس "حلیم" نام خداوند است اما از جمله اسماء صفات نفسی پروردگار است؛ از "اسامی ذاتی"خداوند نیست چون "حلم" صفتی در نفس است . برای عبد النعیم هم همین‌طور است؛ آیا "عبد النعیم"عبد خداوند نیست؟ آیا صفت رضوان خداوند بر بندگانش را که نعیم بزرگتری از بهشت است انکار می‌کنی؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة].
به همین ترتیب؛ "رضوان الهی" از صفت‌های نفسيه است چون رضایت در نفس خداست، و چگونه خداوند را عبادت می‌کنیم؟ جواب درباره کیفیت عبادت پروردگار حق این است که : با "پیروی از رضوان الله"
وتصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ كَمَنْ بَاءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۶۲]
به همین ترتیب؛ خداوند بهشت را براي کسی که پیرو رضوان او باشد قرار داده است و برای کسی که پیرو چیزی می‌شود كه باعث خشم خداست، آتش را قرار داده است. پس چگونگی عبادت خدا روشن شد یعنی باید پیرو رضوان او باشید ؛ پس شما رضوان خداوند سبحان را عبادت می‌کنید و این عبادت خالصانه و بدون شرک خداوند بی شریک است.
ممکن است یکی از کسانی که از عقل خود استفاده نمی‌کنند بگوید: "ناصر محمد؛ اما من فقط خداوند را می‌پرستم" و امام مهدی ناصر به او جواب می‌دهد که: اگر راست می گویی؛ چگونه خدا را می‌پرستی؟ آیا رضوان او را عبادت نکرده و ازخشم او نمی‌پرهیزی؟
به این ترتیب برایتان روشن شد عبادت خداوند؛ پیروی از رضوان الهی است چون پیروی از رضوان الهی، اساس عبادت پروردگار است عزیز من ، پس از شاکران باش. و به حقّ به تو فتوا می‌دهم که تو به رتبه بندگان ربانی خداوند که بنده نعیم اعظم او هستند نرسیده‌ای؛ به همین دلیل نیز از قبل فتوا دادیم حقیقت اسم اعظم الهی را که حقاً همان صفت "رضوان الهی نسبت به بندگان "است را درک نمی‌کنند؛ مگر کسانی که قدر خداوند را آن گونه که هست بدانند و حق عبادت خداوند را بدون ترس از آتش یا طمع به بهشت به جا آورند. بلکه عبادت آنها به علت شدت محبتشان به پروردگار و حبیب قلبشان است و رضوان الهی را غایت خود قرار داده‌اند و به تمام ملکوت پروردگارشان راضی نمی‌شوند مگر او راضی شود و خود آنها شاهد این امر هستند. آنها می‌دانند رضوان الهی از بندگان به حقّ؛ نعیم اعظم خداوند نسبت به بهشت اوست و به همین دلیل نیز به بهشت نعیم و حوریان راضی نمی‌شوند، مگر پروردگارشان و حبیب قلبشان راضی باشد و بخاطرجهنمیانی که پشیمان شده‌اند متحسر و حزین نباشد. با اینکه اهالی آتش، خودشان در حق خود ظلم کرده‌اند و خداوند ظلمی به آنها روا نداشته است...
ای مردم! شما را به خدا اگر یکی از شما پسری داشته باشد که صد سال در برابر او عصیان کرده باشد و سپس با عاق والدین بمیرد و بعد از آنکه خداوند والدین را میراند؛ ببینند فرزندشان در آتش جهنم، از داغی آتش فریاد می‌کشد و بدانند او به شدت ازاینکه در زمان حیاتش در مقابل والدین خود عصیان کرده؛ پشیمان است، شدت حسرتی والدین را نسبت به او را در زمانی که فرزندشان را می‌بینند که چگونه در آتش جهنم فریاد می‌کشد؛ تصور کنید. حال تصور کنید والدین در چه حالی هستند و می‌گویند: اگر این حالت ما نسبت به پسری است که عصیان ما را کرده بود و حال از کرده خود پشیمان است؛ حال خداوندی که ارحم الراحمین است چگونه است؟ حال خداوند ارحم الراحمین چگونه است؟ حال خداوند ارحم الراحمین چگونه است؟...از آنجا که خداوند ارحم الراحمین است پس باید در نفس خود به خاطر بندگان گمراهی که رسولان خود را تکذیب کرده و هلاک شدند و بعد از آن از کرده خود و کوتاهی که در حق خداوند مرتکب شده بودند، پشیمان‌اند؛ متحسر باشد. تک تک این گمراهان پشیمان می‌گویند:
{ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶)}صدق الله العظيم [الزمر]
وقتی که این حسرت در نفس عذاب شوندگان رخ دهد و به خاطر کوتاهی‌هایی که در حق پروردگارشان کرده‌اند پشیمان شوند؛ خداوند درنفس خود بر آنها حسرت می‌خورد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (۲۹) يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (۳۰) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ..} صدق الله العظيم [يس]
به خداوند که جز او خدایی نیست سوگند که بندگان نعیم اعظم، تا زمانی که بدانند پروردگار و حبیب قلبشان به خاطر بندگانی که در برابر خدا کوتاهی کرده و از تقصیر خود نادم هستند، متحسر و حزین است؛ به ملکوت بهشتی که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شوند. به خداوندی خداوند سوگند؛ بندگان نعیم اعظم تا پروردگارشان متحسر و حزین باشد به ملکوت او راضی نخواهند شد و می‌گویند:
"تا زمانی که حبیب رحمن و رحیم ما به خاطر بندگان گمراهی که از تقصیر خود در شأن خداوند پشیمانند، متحسر و حزین باشد؛ حور العین و بهشت نعیم به چه کارما می آید؟ خدایا ما تو را شاهد می‌گیریم که تو خداوند الرحمن و الرحیمی، بارالها، ما بندگانت در پیشگاه خداوند الرحمن عهد بسته‌ایم که تا او راضی نشود، راضی نشویم؛ چراکه رضوان الهی را غایت خود قرار داده و آن را عبادت می‌کنیم؛ به این ترتیب که رضوان او را پرستیده و از خشم او دوری می‌کنیم."
عبادت حقیقی پروردگار این است؛ اگر راست می‌گویید شما چگونه او را می‌پرستید؟ آیا شما به رضوان الهی طمع نداشته و از خشم او نمی‌هراسید؛ چون بهشت جزای کسی است که از رضوان الهی پیروی کند و آتش جزای کسی است که از خشم او پیروی کند؟ پس شاکر باشید؛ و کسانی که رضوان الهی را وسیله‌ای برای رسیدن به بهشت و دور شدن از آتش جهنم بدانند؛ گروهی هستند که رضوان الله را وسیله رسیدن به بهشت قرار داده‌اند و از آتش او درهراسند. امام مهدی ناصر محمد یمانی نیز به شدت از آتش خداوند در هراس است؛ اما اگر رضوان نفس الهی محقق نشود مگر زمانی که او خود را به آتش جهنم بیفکند؛ به آتش اهمیتی نمی‌دهد. آتش جهنم تنها کسی را می‌سوزاند که- در برابر فرمان خدا- عصیان کرده و آن را تکذیب کند؛ و اولیاء خداوند را به شدت دوست دارد؛ چرا که آتش جهنم از مخلوقاتی است که به شدت نسبت به خداوند غیرت دارد و از غضب خداوند غضبناک می‌شود و از هر کسی که خدا راضی باشد راضی می‌شود. آتش جهنم کسانی را به سوی خود می‌خواند که از پیروی از رضوان الله رو برگردانده و به دنبال غضب او باشند.
ای انصار عزیزی که این سؤال را مطرح کردی؛ من تو را به خاطر سؤالت ملامت نمی‌کنم؛ چون تو هنوز به مرتبه بنده نعیم اعظم بودن نرسیده‌ای ؛ با اینکه شما از انصار پیشگام برگزیده‌اید، اما نه تو نه "ریان" هنوز به آن مرحله نرسیده اید. من فتوا نمی‌دهم که شما به بنده نعیم اعظم نمی‌رسيد؛ بلکه می‌گویم هنوز به رتبه بنده نعیم اعظم بودن نرسیده‌اید؛ اما بندگان نعیم اعظم که به مقام کسانی رسیده‌اند که"محبوب خداوندند و محب او"؛ خودشان آن را می‌دانند. آنها می‌دانند واقعاً تا پروردگار و حبیب قلبشان راضی نشود ؛ راضی نخواهند شد وخود بر این امر شاهدند.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
توضیحات بیشتر درباره حقیقت نعیمی که بزرگتر از بهشت نعیم است-نعیم اعظم- و پاسخ به پرسشگران
