بیانی از دانش نهفته [علم غیب] که در کتاب خداوند علام الغیوب آمده‌است
- 12 -
امام ناصر محمد اليماني
19 - جمادی الأوّل - 1431 هـ
03 - 05 - 2010 مـ
۱۳ - اردیبهشت - ۱۳۸۹ ه.ش.
10:09 عصر
ــــــــــــــــــــــ
بیانی از دانش نهفته [علم غیب] که در کتاب خداوند علام الغیوب آمده‌است
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
{وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾} [سبأ]
وخداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [التكوير]*
سوالی که مطرح می‌شود این است که: «بشریت چه زمانی ذکر خداوند قرآن عظیم را تصدیق و باور خواهد کرد»؟ جواب را در آیات محکم کتاب در این کلام خداوند می‌یابید که:
{وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الحج]
سوال دیگر اینکه: «آیا عذاب یوم عقیم، روزی که از نظر شدت عذاب، بی‌مانند است، قبل از وقوع قیامت رخ می‌دهد»؟ جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند می‌یابید که:
{وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
سوال دیگر اینکه: «آیا خداوند این عذاب را نشانه تصدیقِ کسی قرار داده‌است که مردم را به‌سوی او فرا می‌خواند، چون خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
و این یعنی خداوند به‌جای آنکه معجزات را برای اثبات دعوت بفرستد، آن‌ها را با نشانه عذاب دردناک عوض کرده‌است»؟
جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [الشعراء]
«آیا این یعنی بشر به ذکر پروردگارش قرآن عظیم ایمان خواهد آورد و از هراس آن [عذاب] در برابر خلیفه پروردگار عالمیان خاضع می‌شود؟ کسی که آن‌ها را به پیروی از ذکر دعوت می‌کند ولی آن‌ها رو برمی‌گردانند. آیا خداوند در علوم غیبی قرآن عظیم به نوع این نشانه و آیت اشاره‌ای داشته است»؟ جواب را در آیات محکم کتاب در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان]
و سوال دیگر: «مقصود خداوند تعالی از این فرموده چیست:
{بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم، [الدخان]؟»
جواب را در آیات محکم کتاب می‌یابید: به علت نشانه «عذاب دردناک» شک مردم به یقین تبدیل می‌شود:
{وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الحج]
حال سوالی دیگر: «آیا خداوند زمان وقوع نشانه عذاب دردناک را در دورانی مقرر داشت که محمد رسول الله به همراه قرآن عظیم برانگیخته شد و تمام مردم با آن ایمان آوردند؟» جواب این سوال را در آیات محکم کتاب می‌یابید:
{وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ} صدق الله العظيم [الأنفال:۳۳]
«اگر چنین است، پس خداوند در آیات محکم کتاب خود خطاب به چه کسی می‌فرماید:
{فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم، [الدخان]؟»
و جواب: این خلیفه خداوند امام مهدی است که مردم عالم را به پیروی از کتاب خداوند قرآن عظیم و حکمیت بر مبنای آن فرا می‌خواند و مسلمان و کافر از دعوت وی رومی‌گردانند مگر عده کمی از خردمندان.
ممکن است کسی سخن مرا قطع کرده و بپرسد: «آیا در علم غیب کتاب، ذکری از این به میان آمده‌است که به علت روگرداندن مردم از دعوت خلیفه و عبد خداوند مهدی منتظر، عذاب، دامن‌گیر تمام آبادی‌ها و شهرهای جهان، چه مسلمانان و چه کافران خواهد شد»؟
جواب این سوال را در آیات محکم کتاب و در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
و سوال دیگر: «ای کسی که خود را مهدی منتظر می‌داند که خداوند با نشانه «دخان المبین» او را یاری خواهد کرد، دود بدون آتش وجود ندارد! منبع این دود آشکار منتظر چیست؟»
جواب را در فرموده خداوند تعالی و در آیات محکم کتابش می‌یابید:
{وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾ كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].**
«صبر کن، صبر کن، مهدی منتظر! آیا این عذاب منتظر با آتش جهنم است»؟
جواب را در فرموده خداوند تعالی در آیات محکم کتابش می‌یابید:
{خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ ﴿٤٠﴾}صدق الله العظيم [الأنبياء]
«لذا آیا کوکب عذاب حقاً همان آتش جهنم است؟» و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَايَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾} [الأنعام]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾} [الأنعام]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي هَٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠٣﴾} [الأعراف]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾}[الأنفال]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٢٠﴾} [يونس]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٠﴾ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿٥١﴾} [يونس]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٦﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ﴿٧﴾} [الرعد]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾} [الرعد]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} [الإسراء]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٣٣﴾ وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} [طه]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٤٠﴾}صدق الله العظيم [الأنبياء]
لذا کوکب عذاب، حقاً همان آتش جهنم است! و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَايَشْعُرُونَ ﴿٥٣﴾ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿٥٤﴾ يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت]
این فتح بزرگ برای مهدی منتظر است و خداوند او را به وسیله عذابی شدید از کوکب سقر، بر مردم جهان غالب خواهد کرد. آیا کسی هست که متذکر شود و قبل از رسیدن روز فتح اکبر که در علم غیب کتابِ محفوظ از تحریفِ خداوند، منتظر زمان مقدر خود است، از او که مردم را به پیروی از قرآن عظیم و ذکرِ محفوظ از تحریفِ خداوند دعوت می‌کند، پیروی نماید؟ در روز فتح اکبر، خداوند عبد و خلیفه خود مهدی منتظر را با نشانه تصدیق خود یعنی کوکب سقر بر جهانیان مسلط خواهد کرد. شبی که در آن، شب از روز پیش می‌افتد، شبی که شب «فتح اکبر جهان» برای مهدی منتظر است، شبی که با عبور کوکب عذاب، مهدی منتظر ظهور کرده و یک‌شبه بر تمام مردم جهان سیطره خواهد یافت درحالی‌که همگی آنان زبون و خوار شده‌اند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} [الملك]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ ﴿١٦﴾}[ص]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾ وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴿١٧٨﴾ وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾} [الصافات]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾ مَايَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿٥٠﴾} [يس]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚوَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾} [الروم]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
ممکن است پرسشگری سخن مرا قطع کرده و بخواهد بپرسد: «آیا این فتح، موعد پیروزی و ظهور با نشانه عذاب دردناک است؟!!»
و جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ ﴿١١٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾}
صدق الله العظيم [الشعراء]
«صبر کن، صبر کن امام! ولی مقصود این آیه، فتح بین نبی الله نوح و قومش است که او را تکذیب کرده بودند».
پس مهدی منتظر در پاسخ می‌گوید: این را می‌دانم... ما مقصود از «فتح» را برایتان استنباط کردیم، همانا که «فتح» پیروزی به واسطه عذابی است که از جانب پروردگار عالمیان نازل می‌شود و برای همین نبی الله نوح علیه الصلاة والسلام می‌فرماید:
{قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم [الشعراء]
اما مهدی منتظر می‌گوید: پرورگارا! قوم و برادران مسلمان من، مرا تکذیب می‌کنند، اما یا ارحم الراحمین به رحمتت از آنان در گذر، چراکه نمی‌دانند. خداوندا تو می‌دانی که دعای من برای بندگانت و درخواست رحمت و عفو و غفران برای آنان، به علت رحمت من بر آنان نیست، هرگز چنین نیست پروردگارم... بلکه از آنجایی که می‌دانم تو ارحم الراحمینی، این درخواست را می‌کنم، درحالی‌که نوح علیه الصلاة و السلام در روزی که نزد تو برای نجات پسرش از توفان عظیم، شفاعت می‌نمود، این را درک نکرده بود:
{فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۵]
نوح برای کسی که به تصور او پسرش بود، پروردگارش را خواند. ولی خطاب او به خداوند به‌خاطر رحمتش نسبت به فرزندش بود و فراموش کرد که خداوند بیش از او نسبت به فرزندش رحیم است. لذا شدت تحسر نوح برای پسرش، آن‌قدر زیاد بود تا جایی که رحمت او به فرزند باعث فتنه‌اش شد و پروردگارش را مورد خطاب قرار داد و برخلاف این فرمان خداوند عمل کند که فرموده‌است:
{وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ} صدق الله العظيم [هود:۳۷]
اما شدت رحمت نبی الله نوح نسبت به پسرش باعث شد با امر خداوند مخالفت نموده و برای فرزندش خداوند را مورد خطاب قرار داده و بگوید:
{فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۵]
اما می‌بینید جواب خداوند به نبی خود نوح علیه الصلاة و السلام جوابی سخت، شدید و قساوت‌آمیز است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۶]***
سوالی که نوح از پروردگارش کرد چه بود؟ او از خداوند خواست به نبی خود رحم نماید و پسرش را نجات دهد. نوح فراموش کرد که خداوند بیش از نوح نسبت به فرزند او رحیم است و چگونه نوح از خدا می‌خواهد به نبی خود رحم کرده و پسرش را نجات دهد چراکه او پسر نوح است! برای همین گفت:
{فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي}
یعنی الهی به من رحم کن و پسرم را به‌خاطر رحمت بر پدر نجات ده:
{وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}.
مقصود نبی الله نوح علیه الصلاة و السلام از {وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}، این بود که: خداوند وعده داده‌است که رحمت را بر خود فرض نموده‌است. اما با تأسف باید گفت رحمت او بر پسرش وی را به فتنه انداخت و یقین به رحیم‌تر بودن خداوند نسبت به فرزندش و ارحم الراحمین بودن خداوند را فراموش کرد. لذا نوح درباره امری در نفس خداوند ارحم الراحمین سوال کرد که چیزی از آن نمی‌دانست، خداوندی که می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
به خداوند قسم که اگر نبی خداوند نوح علیه الصلاة و السلام چنین می‌گفت:
[پروردگارا، پسرم از خانواده من است و من شهادت می‌دهم که تو از من به پسرم رحیم‌تری و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی]
خداوند دعای او را اجابت می‌نمود و به حق او را تصديق می‌كرد ولو اینکه آن فرد، فرزند نبی الله نوح نباشد، چون نوح با دعایی حق و درست خداوند را مورد خطاب قرار داده بود. ولی چون دعای نبی الله نوح، بدون آنکه خودش بداند، باطل بود، برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۶]
ای امت اسلام، ای حجاج بیت الله الحرام، ای جماعت کافران، ای تمام بندگان خداوند از جمله شیاطین جن و انس! از صفات پروردگارم برایتان می‌گویم. پروردگار من و شما «ارحم الراحمین» است و من امام مهدی، تمام والدین را به چالش می‌کشم. آیا زمانی که به شدت از دست فرزندانتان خشمگین هستید، با ملایمت به آن‌ها خطاب کرده و می‌گویید: «فرزندم»؟ اما خداوند ارحم الراحمین خطاب به تمام بندگانش که شیاطین جن و انس از هر گونه‌ای را شامل می‌شود، می‌فرماید: «بندگانم»؛ خداوند ارحم الراحمین می فرماید:
{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَاتَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَاتَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
ای بندگان جن و انس خدا! پروردگارتان را آن‌گونه که باید، بشناسید و قدر بدانید. هیچ‌چیزی نیست که بیش از خدای ارحم الراحمین بر شما رحمت داشته باشد، اگر واقعاً مؤمن هستید، در پیشگاه خداوندی که بیش از بندگانش بر شما رحمت دارد، شفیعانتان را رها کنید که او حقاً ارحم الراحمین است. به‌راستی که علت عذاب شدن بندگان، کافر بودنشان نسبت به ارحم الراحمین بودن است و لذا می‌بینید به امید شفاعت بندگان او هستند، بندگانی که رحمتشان کمتر از پروردگار ارحم الراحمین‌شان است. خداوند سبحان بسی بالاتر از این پندارهاست؛ مگر شفاعت نوح به کار فرزندش آمد؟ بلکه می‌بینید که خداوند به حق چنین پاسخی به نبی خود می‌دهد:
{فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۶]
ممکن است ناآگاهان، بخواهند بگویند: «صبر کن، صبر کن ناصر محمد یمانی، به‌راستی که مقصود خداوند از فرموده‌اش:{فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم، پسرِ نبیِّ خداوند نوح است، چون نوح علیه الصلاة و السلام از خداوند خواست او را نجات دهد درحالی‌که او پسرش نبود!» امام مهدی در پاسخ می‌گوید: آیا عقلتان قبول می‌کند که خداوند به این جهت به نبی خود عتاب کرده و وی را جاهل خواند که از خداوند درخواست نجات پسرش را کرد درحالی‌که او پسرش نبود؟!! چگونه ممکن است خداوند او را ملامت کند درحالی‌كه می‌داند نوح خبر ندارد آن فرد، فرزندش نيست؟ اگر چنین بود خداوند به همین مقدار اکتفا می‌کرد که:
{إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ} صدق الله العظيم [هود:۴۶]
اما می‌بینید خداوند سخن بسیار بزرگی را در ادامه می‌آورد تا نوح بداند در مورد پروردگارش به خطا رفته است. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:۴۶]
لذا از آنجا که نوح می‌فهمد به ناحق از حد خود تجاوز نموده‌است، می‌گوید:
{قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [هود]
خداوند به نبی خود نمی‌فرماید که چه اشتباهی مرتکب شده‌است اما به او می‌فهماند که در دعایش اشتباه بسیار بزرگی مرتکب شده‌است. خطای او فقط مخالفت با امر پروردگار و سخن گفتن با وی برای یکی از ظالمان نیست، با اینکه در ادامه دعایش می‌گوید: {وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ الْحَاكِمِينَ} و می‌داند خداوند بیش از او نسبت به فرزندش رحیم است اما رحمت نسبت به فرزند او را به فتنه می‌اندازد.
البته که وعده خداوند حق است و همانا وعده‌ی خداوند به بندگانش، رحمتی است كه بر خود مقرر نموده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْكَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
و ای امت اسلام! شما نمی‌دانید ما چقدر با دعا، عذاب خداوند را از سر شما دور کرده‌ایم اما روگرداندن شما از خلیفه خداوند که شب و روز به درگاه پروردگارش دعا می‌کند تا عذاب را از شما دور سازد، باعث افزایش خشم خداوند شده‌است. احسان نفعی برایتان ندارد و تنها باعث طغیان و کفر بیشتر شما می‌گردد! چه کسی شما را از عذاب خداوند در امان نگاه خواهد داشت؟ شما شاهد عذاب‌های نزدیک‌تر و کمتر خداوند در نقاط مختلف زمین هستید که ناشی از تأثیر کوکب عذاب بر زمین است، درحالی‌که این جرم آسمانی، هنوز از شما دور است. پس زمانی که خداوند از مکانی نزدیک شما را گرفتار عذاب آن کند، چه خواهد شد!! روزی که از کنار زمین می‌گذرد و آن را با چشم یقین خواهید دید. ای کسانی که کلام خداوند را تکذیب کرده و سخنان سازمان آمریکایی ناسا را که منکر وجود کوکب عذاب است، تصدیق می‌کنید، راه نجات شما چیست؟ آن‌ها نه به خود می‌توانند کمکی کنند و نه به شما. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوافِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سبأ]
و اما بیان حق این فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم
این روز نزدیک شدن سیاره عذاب به زمین شماست.
و اما بیان حق فرموده خداوند تعالی:
{وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ} صدق الله العظيم
و مقصود کوکب عذاب است که پیش از این نسبت به وجودش کافر بودند..
و اما این فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم،
این «تناوش»، عذاب‌های نزدیک‌تر و کمتری است که قبل از عذاب اکبر در روز نزدیک شدن آن روی می‌دهند. در اثر کوکب عذاب زمين متأثر و مريض شده و دمای آن بالا رفته‌است، درحالی‌که همچنان در فاصله دوری از زمین بشری است. این تغییرات ناشی از«گرمایش زمین بر اثر پدیده‌ی گل‌خانه‌ای» نیست؛ آن‌ها دروغ می‌گویند!
ای خردمندان! آن‌ها می‌گویند علت گرم شدن زمین، دود ماشین‌ها و صنایع است، آیا نمی‌دانند که میزان و شدت دود در اعصار گذشته بیشتر بوده‌است؟ در آن زمان گاز کشف نشده بود و گذشتگان هیزم می‌سوزاندند. چقدر دود این هیزم‌ها بالا رفت و به جو رسید اما زمین صدمه‌ای ندید. اما خداوند به دانشمندان عصر حاضر نعمت اکتشافات علمی را عنایت کرد و به‌جای سوزاندن هیزم، از گاز استفاده می‌شود و میزان دود ناشی از این سوخت‌ها از زمان‌های قبل بسیار کمتر است... آیا تعقل نمی‌کنید...!! اما امام مهدی به حق فتوا می‌دهد: به پروردگار عالمیان قسم، گرمایی که باعث صدمه به زمین بشری شده‌است، آن‌گونه که آن‌ها می‌پندارند، ناشی «گرمایش زمین بر اثر پدیده‌ی گل‌خانه‌ای» نیست؛ بلکه ناشی از نزدیک شدن کوکب سقر به زمین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم
همانا که «تناوش» عذاب‌های کمتری است که قبل از فرا رسیدن روز وقوع عذاب اکبر رخ می‌دهند. «تناوش» اثرات از راه دور کوکب عذاب است. روزی که به مکانی نزدیک به شما برسد، خداوند عزیز و مقتدر به سختی شما را گرفتار خواهد کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سبأ]
و اما فرموده خداوند تعالی:
{وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ]
این انتشار خبر رسیدن چیزی است که در فاصله بسیار دوری از زمین قرار دارد و آنان نام کوکب دهم [نیبیرو] را بر آن نهاده‌اند و خبر آن را قبل از دیدنش منتقل می‌کنند و این مانند انداختن تیری در تاریکی است، چون همچنان فاصله زیادی با کوکب عذاب دارند. ولی این جرم آسمانی از نظر علمی کشف شده و شما خبر آن را منتقل می‌کنید و کسانی که نمی‌دانند، آن را رد می‌کنند و زمانی که از نزدیک زمین آنان را گرفتار کرد، به آن ایمان خواهند آورد. این جرم آسمانی با زمین برخورد نمی‌کند، بلکه تنها از نزدیک آن عبور خواهد کرد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾}صدق الله العظيم [سبأ]
ای جماعت مسلمانان! شما را چه می‌شود که سخنان سازمان آمریکایی ناسا را باور می‌کنید، ولی اخبار غیبی را که در کتاب خداوند آگاه از غیب آمده‌اند، تکذیب می‌نمایید؟!! مهدی منتظر را نشاید که با علوم سازمان امریکایی ناسا برای شما حجت بیاورد. خداوند مرا به علم آنان نيازمند نساخته است، بلکه چیزهایی را که نمی‌دانید به شما می‌آموزم و علم حق را از کتاب خداوندِ آگاه از غیب برایتان استنباط می‌کنم و چه کسی راستگوتر و صادق‌تر از خداوند است؟ اللهم قد بلغت اللهم فاشهد اللهم قد بلغت اللهم فاشهد اللهم قد بلغتاللهم فاشهد..
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين..
عبد الله وخليفته المُصطفى من بين البشر المهدي المُنتظر عبد النعيم الأعظم الإمام ناصر مُحمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ*الْخُنَّسِ : سنگ‌هایِ از دیده نهانی که سیاره عذاب [سقر] از خود باقی می‌گذارد.ــــــــــــــــــــــــــــ
---------------
** آیه ۳۲ تا ۳۴ سوره المدثر زمان وقوع نشانه‌های بزرگ ساعت را نشان می‌دهند.توضیحات بیشتر: https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=255716#post255716
--------------
*** إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ: مقصود این است که آن پسر، حاصل خیانت همسر نبی الله نوح بود و لذا فرزند نبی خدا نوح نبود.
